System
opracowany przez firmę Microsoft, stąd jego pełna wersja brzmi
MS DOS. Firma Microsoft sprzedaje swój system producentom
sprzętu, którzy czasem przerabiają go nieco, aby lepiej
współpracował z ich produktami. Możesz więc mieć PC DOS
(wersja firmy IBM), Compaq DOS, HP DOS (Hawlett-Packard), Zenith
DOS, itd... Firmy te nie zmieniają sposobu pracy systemu, a
dostosowują go tylko do wymagań własnego sprzętu. Pierwsza
wersja DOSa, oznaczona numerem 1.0 pojawiła się w roku 1980. Od
tego czasu pojawiło się wiele sukcesywnie ulepszanych wersji
systemu. DOS jak każdy system ma swoje wady i zalety, do
pierwszych zaliczamy przede wszystkim brak możliwości
uruchomienia wielu programów na raz, oraz ograniczone
możliwości korzystania z pamięci operacyjnej powyżej 640 KB.
Sposób obsługi programu polegający na drobiazgowym i
dokładnym wpisywaniu komend również przysparza wiele
kłopotów, chociaż z pewną pomocą przychodzą tu nakładki
systemowe typu "Norton Commander" czy "DOS
Shell" które ułatwiają sposób nawigacji. Zaletą systemu
jest jego popularność i otwartość dzięki czemu może być
uruchamiany na wielu komputerach niezależnie od producenta i
konfiguracji.
Aby komputer mógł realizować stawiane mu zadania oraz aby wszystkie urządzenia wchodzące w jego skład mogły poprawnie działać musi on być wyposażony w specjalny program, który zarządza i nadzoruje jego pracą. Takim programem jest system operacyjny.
Jeżeli porównać pracę komputera i człowieka można dostrzec wiele analogii i podobieństw. Układ nerwowy u człowieka steruje pracą wszystkich narządów oraz czynnościami i zachowaniem się całego organizmu. Za pomocą receptorów organizm reaguje na bodźce środowiska w sposób ruchowy lub psychiczny. Podobnie jest z komputerem. Bodźce zewnętrzne trafiają do jego wnętrza następnie są tłumaczone i wykonywane. Nadzorcą wszystkich urządzeń wchodzących w skład systemu komputerowego jest system operacyjny.
System operacyjny jest programem nadzorującym pracę wszystkich urządzeń systemu komputerowego: pamięci operacyjnej (RAM, ROM) oraz urządzeń wejścia/wyjścia (klawiatura, drukarka, monitor ...) i tworzy środowisko, w którym pracują inne programy. Pełni on następujące funkcje:
- zapewnia obsługę dialogu pomiędzy użytkownikiem a komputerem,
- nadzoruje wymianę informacji pomiędzy poszczególnymi urządzeniami systemu,
- organizuje zapis informacji na dysku,
- zarządza pamięcią operacyjną,
- ułatwia tworzenie i uruchamianie innych programów,
sygnalizuje błędy.
Historia systemów operacyjnych
Kiedy w 1975 roku Bill Gates wraz z kolegą z liceum Paulem Allenem założył Microsoft nikt nie przypuszczał, że firma stanie się monopolistą na rynku nie tylko pod względem samego sprzętu komputerowego, ale również pod względem oprogramowania. W 1981 roku Gates wykupił od firmy Sattle Computer Products licencję na system QDOS (Quick Dirty Operating System) - produkt Tima Patersona. Microsoft dokonał przeróbek i dostarczył do oceny firmie IBM system MS-DOS 1.0 (4000 wierszy w asemblerze zajmuje 12kB pamięci). IBM sprzedawało go wraz ze swoim komputerem PC jako PC-DOS. Kolejną wersją był MS-DOS 2.0. Równocześnie powstawały systemy: Windows i OS/2, który nie zdobył większej popularności, ale po kilku latach przekształcił się w Windows NT - jeden z dzisiejszych filarów Microsoftu. Windows 3.0 stanowił ważny etap w działalności firmy Microsoft. Jego kolejne wersje 3.1, 95, 98 umocniły jeszcze pozycję firmy na rynku systemów operacyjnych.
Budowa systemu DOS
System operacyjny DOS jest częściowo zawarty w pamięci stałej ROM. W pamięci tej zawarta jest tylko ta część, która pozwoli zainicjować pracę komputera, a w efekcie resztę systemu wczytać z dysku twardego bądź dyskietki systemowej. W skład systemu DOS wchodzą:
- moduł BIOS (podstawowy system wejścia/wyjścia) umieszczony w pamięci ROM, który zapewnia obsługę podstawowych operacji wejścia/wyjścia. Dzięki niemu istnieje możliwość wczytania pozostałej części systemu z dysku,
- plik IO.SYS, który pozwala na dołączenie właściwego systemu do modułu BIOS, zawiera także programy obsługi standardowych urządzeń
- plik MSDOS.SYS, który zapewnia współpracę z programami użytkowymi, między innymi zarządza plikami, pamięcią i procesami towarzyszącymi realizacji programów
- plik COMMAND.COM, który zapewnia właściwą interpretację poleceń systemowych.
Uruchamianie systemu operacyjnego DOS
Ładowanie systemu operacyjnego DOS jest inicjowane automatycznie po włączeniu mikrokomputera i wykonaniu programów testowych zawartych w programie BIOS. System operacyjny DOS może być ładowany z dysku twardego lub dyskietki systemowej włożonej do napędu A:. Po prawidłowym załadowaniu systemu operacyjnego na ekranie pojawia się znak zachęty do pracy tzw. Zgłoszenie gotowości systemu operacyjnego do przyjmowania poleceń. Znak gotowości do pracy przyjmuje postać: C:\>_
Po pojawieniu się znaku zachęty można wykonywać programy zainstalowane na dysku lub dyskietce.
Ważniejsze polecenia systemu DOS
Polecenia systemu DOS dzielimy na:
- Wewnętrzne - podczas pracy zawarte są w pamięci operacyjnej komputera (RAM)
- Zewnętrzne - zapisane są na dyskietce systemowej, a także na twardym dysku w oddzielnych plikach o rozszerzeniach COM i EXE
Kilka najprostszych poleceń wewnętrznych systemu DOS
CLS
|
- wymazanie ekranu i przemieszczenie kursora w lewy górny róg ekranu
|
A: C:
|
- polecenie zmiany napędu bieżącego
|
VER
|
- wyświetlenie na ekranie wersji systemu operacyjnego
|
DATE
|
- wyświetlenie na ekranie bieżącej daty oraz komunikatu zachęcającego do jej zmiany
|
TIME
|
- wyświetlenie na ekranie aktualnej godziny z możliwością jej zmiany
|
VOL
|
- wyświetlenie na ekranie nazwy bieżącego dysku
|
DIR
|
- wyświetlenie listy plików i podkatalogów danego kataloguDIR/p - pokazuje listę plików w kolejnych ekranachDIR/w - lista wyświetlana jest na ekranie w 5 kolumnach
Przykład: DIR C:*.COM - wyświetla wszystkie pliki z rozszerzeniem COM znajdujące się na dysku C DIR A*. - wyświetla wszystkie katalogi zaczynające się na literę "a" w danym katalogu
|
MD
|
- tworzenie katalogu
Przykład: MD SKLEP - tworzy podkatalog Sklep (w katalogu głównym jeśli jest on bieżący) MD\SKLEP\CHEMIA - tworzy katalog CHEMIA w katalogu SKLEP
|
CD
|
- zmiana katalogu bieżącego
Przykład: CD WINDOWS - powoduje przejście do katalogu WINDOWS (jeśli jest on podkatalogiem katalogu głównego)
CD\ - powoduje przejście do katalogu głównego
CD.. - powoduje przejście do katalogu nadrzędnego względem katalogu bieżącego
|
RD
|
- usuwanie katalogu
Przykład: RD C:\SKLEP\CHEMIA - kasuje katalog CHEMIA znajdujący się na dysku C w katalogu SKLEP
RD SKLEP - kasuje katalog SKLEP znajdujący się na w bieżącym katalogu
Uwaga! - kasowany katalog nie może zawierać żadnych plików (trzeba je wcześniej usunąć). Nie można usunąć katalogu bieżącego (trzeba wyjść z niego do katalogu nadrzędnego)
|
|
|
Polecenia zewnętrzne:
|
TREE
|
- wyświetlenie drzewa katalogów
|
DELTREE
|
- usuwanie katalogu wraz z plikami
|
UNDELETE
|
- przywrócenie usuniętych wcześniej plików
|
FORMAT A:(C:)
|
- formatowanie dyskietki znajdującej się w napędzie a:, lub dysku twardego oznaczonego literką C:
|
FDISK
|
- polecenie pozwalające "przejść" do edycji partycji na dysku twardym (dla bardziej zawansowanych)
|
|
|