Załoga pierwszej linii montażowej liczyła 4 osoby. Nadwozia wyklepywano ręcznie. Seryjną produkcję rozpoczęto w marcu 1957 wykonując 5 szt. W kwietniu i maju ani jednego. W czerwcu 18 szt, w lipcu 16 szt, w sierpniu 3 szt, we wrześniu 22 szt, w październiku 26 szt, w listopadzie 45 i w grudniu 66 szt. Wykonano wiec 201 Syren. W roku 1955 pierwsze 300 aut było jeszcze ręcznie wyklepywanych, ale następne były już tłoczone. Do polowy 1960 r z trudem wyklepano 5000 Syren, które określano symbolem 100. Jeszcze w 1960 r z taśm zjechało 1025 Syren 100, nastypne schodziły już z numerem 101 ( od kwietnia ). Syreny 100 z marca i Syreny 101 z kwietnia prawie się nie różniły dlatego , iż symbol modelu zmieniano dopiero wówczas gdy dokonano już wszystkich zamierzonych zmian. W modelu 101 dotyczyły one przede wszystkim podwozia. Kiedy już uporano się z podwoziem , przyszedł czas na nadwozie: zmieniano je także stopniowo. W jednym miesiącu zmieniono próg , w innym skrócono bagażnik , cały czas doczepiając z tyłu numer 101. Model 102 pojawił się w 1962 r kiedy udało się, wprowadzić wszystkie zmiany. W modelu 102 znalazła się także nowoczesna instalacja elektryczna. Model 103 zjechał rok później i wyróżnia się, podniesioną mocą silnika i znacznie cichszym układem wydechowym. Nadwozie otrzymano nowe tylne lampy zespolone. W 1961 r przeniesiono zbiornik paliwa z komory silnika do bagażnika, amortyzator ramienny tylnej osi zastąpiono dwoma teleskopowymi, ze zderzaków usunięto "kły". Zmieniono także oświetlenie tablicy rejestracyjnej. W 1965 r Syrena otrzymana nagrzewnicę połączoną z układem chłodzenia oraz nową tapicerkę. Produkcję zakończono w 1966 r gdy pojawiła się Syrena 104, z nowym , opracowanym w wytwórni Sprzętu Mechanicznego przez inż. Jerzego Słowika , silnikiem S-31. Silnik był 3-cylindrowy o mocy 40 KM . Był jednym z najlepszych silników w swojej klasie na świecie. Na podstawie zespołów Syreny 104 w zakładowym biurze konstrukcyjnym opracowano dwa pojazdy dostawcze . W 1968 r. wykonano prototyp Syreny w wersji pick-up oraz furgon . Konstruktorami obu tych samochodów byli inżynierowie Czesław Piechur i Stanisław Łukaszewicz. Zmianie uległa konstrukcja tylnej części ramy. Sztywna rurowa oś tylna była zawieszona na dwóch wzdłużnych resorach piórowych współpracujących z amortyzatorami teleskopowymi. Nadwozie furgonu było wyposażone w dwuskrzydłowe drzwi tylne o podziale pionowym. W skrzydłach drzwi , w połowie ich wysokości, umieszczono szyby, co umożliwiało obserwację drogi za pojazdem przez lusterko wewnętrzne. Ściany boczne furgonu zostały również zaopatrzone w pojedyncze okna z szybami stałymi. Władze podjęły decyzję (styczeń 1971) o przeniesieniu produkcji Syren do Bielska- Białej do Wytwórni Sprzętu Mechanicznego, dotychczasowego producenta silników dla tych pojazdów. Rozpoczęto odpowiednią działalność inwestycyjną. W 1971 roku opracowano w FSO dokumentację konstrukcyjną dla zmodernizowanego samochodu Syrena 105 , którego produkcję miały przejąć zakłady w Bielsku-Białej. Liczba zmian była stosunkowo niewielka. Najbardziej istotną różnicą było odwrócenie kierunku otwierania drzwi. Zastosowany osprzęt drzwiowy pochodził z polskiego Fiata 125p. Obniżono dolną krawędź szyb bocznych i wprowadzono blokadę przednich foteli. W zawieszeniu kół zastosowano nowe amortyzatory teleskopowe produkowane na licencji firmy Armstrong. Model 105 przedsawiono publicznie w końcu czerwca 1972 roku, a w lipcu wszedł on na taśmę produkcyjną w FSO. W dniu 21 sierpnia 1972 roku odbyła się oficjalna uroczystość przekazania produkcji Syreny 105 do Bielska-Białej. Do września tegoż roku w FSO zmontowano jeszcze 2600 Syren 105 z części zmagazynowanych w Warszawie. Dalsza produkcja tego modelu odbywała się już w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej (w styczniu 1972 roku nastąpiła zmiana nazwy zakładów z WSM na FSM). Ogółem w latach 1957-1972 wykonano w FSO około 177 tys. samochodów Syrena w różnych wersjach. Charakterystyka techniczna Modele 101 - 103 (w nawiasach modele 104 - 105) Silnik - niskoprężny, gaźnikowy, dwusuwowy Liczba cylindrów - 2 (3) Układ cylindrów - rzędowy, pionowy Średnica cylindrów - 76 mm (70 mm) Skok tłoka - 82 mm (73 mm) Poj. skokowa - 744 cm3 (842 cm3) Stopień sprężania - 6,8-7,0 (7-7,2) Moc maksymalna - 27 KM przy 3800 obr/min (40 KM przy 4300 obr/min) Max moment obrotowy - 6,25 kGm przy 2000 obr/min (8 kGm/2750) Smarowanie - mieszankowe, stosunek oleju do paliwa 1:25 Doprowadzenie paliwa - opadowe (pod własnym ciężarem -do modelu 102), po przeniesieniu zbiornika do bagażnika - membranową pompą paliwową Skrzynia biegów - 4-biegowa + wsteczny, dźwignia zmiany biegów przy kole kierownicy. Podwozie Napęd - przedni Rama - o profilu skrzynkowym zamkniętym Zawieszenie przednie - u góry resor poprzeczny, u dołu wahacze z amortyzatorami tłoczkowymi Zawieszenie tyłu - oś pływająca, wysoko zamocowany resor poprzeczny, jeden amortyzator dwustronnego działania Hamulec nożny - hydrauliczny, jednoobwodowy, na cztery koła, bębnowy Hamulec ręczny - mechaniczny, na tylne koła Ogumienie - 5,25 - 16", a od 1959 r. 5,60 - 15" Nadwozie- blaszane, 2-drzwiowe, czteroosobowe Zbiornik paliwa - 35 l Wymiary: - długość 4085 mm (4040 mm) - szerokość 1560 mm - wysokość 1530 mm (1515 mm) - rozstaw osi 2300 mm - rozstaw kół przednich 1200 mm, tylnych 1240 mm Prześwit - 205 mm Promień skrętu - 5,4 m Waga samochodu gotowego do jazdy - 910 kg Waga z pełnym obciążeniem 1260 kg (1285 kg) Prędkość maksymalna - 105 km/h (120 km/h) Zużycie paliwa - od 7 do 8,8 l/100 km